それでは、行って来ま～す（＾＾）／

ไดอารี่นี้เขียนไว้ก่อนเมื่อเช้านี้ครับ
（この日記は今朝書いたものです）

เวลาออกเดินทาง 18:10
さて出発時刻は18時10分。

จะถึงตอนดึกทำได้แค่เช็คอินโรงแรมเท่านั้น ตอนนั้นที่ญี่ปุ่นประมาณตีสอง โทรหาใครดีหนอ ต้องโทรหาอย่างน้อยสามสี่คน คนละห้านาทีพอมั้งเนอะ อิอิ
深夜着なのでできるのはチェックインだけですが、、、。その頃は日本は深夜2時。さて誰に電話しようかな（笑　最低でも3~4人はしましょう。一人あたり5分もあれば十分ですね～

วันพรุ่งนี้จะไปรับพี่คนไทยที่สนามบินตอนเย็น จนกว่านั่น เดินเที่ยวแถวเยาวราชคงจะดี
明日は夕方空港にタイ人のお姉さんを迎えに行きますから、それまでは中華街でも回りましょう。

โอ๊ะ ได้เวลาออกเดินทางแล้ววววว ไปละนะครับ
お！そろそろ出発時刻です。

では行って来ま～す！ 　　　

明日はタイへ行く日

ผมขอโทษครับที่ไม่ค่อยได้อัพไดอารี่นี่ เพราะช่วงนี้ยุ่งมาก มีนัดกับเพื่อน มีงานกินเลี้ยง แล้วก็ทำงานทุกๆวัน ไม่มีเวลาทำบล๊อกอ่ะ เหนื่อยหน่อย


พรุ่งนี้ผมจะออกเดินทางไปเมืองไทย จะอยู่โน้นประมาณสองอาทิตย์ เดี๋ยวค่อยต้องเตรียมตริป ก็เลยขอเขียนเรื่องย่อก่อนครับ


วันที่27พอดีวันหยุด ผมไปกินข้าวกับคุณเจี๊ยบอีกมื้อที่ร้านศาลาไทย ดูท่าทางคุณเจี๊ยบถูกใจเมืองนี้ ผมดีใจอยากพาไปกินข้าวที่ร้านใหม่ แต่..ตอนนั้นคุณเจี๊ยบไม่หิวเท่าไหร่ เค้าบอกว่ากินข้าวกับอาจารย์และรุ่นน้องมาแล้ว แต่ว่าสายไปแล้ว สั่งไปละ ควรถามล่วงหน้านะ ขอโทษครับคุณเจี๊ยบ

วันที่28เป็นวันเกิดมิรัยชัง ผมไปร้านสี่ทุ่ม เอาตุ๊กตายัดใส่ให้มิรัย แล้วก็ดื่มเหล้าฉลองวันเกิด




วันที่29 ผมมีนัดไปกินข้าวกับคุณKAZUที่ร้านส้มตำ เค้ามากับภรรยา พวกเค้าเป็นคนเบิกบานจริงๆ คุยกันสนุกๆ เป็นคนเชี่ยวชาญกรุ่งเทพฯด้วย ผมไม่ค่อยรู้ดีเกี่ยวกับกรุ่งเทพฯ เค้าสอนให้หลายเรื่อง ช่วยได้มากมาย เวลาสนุกมันผ่านไปเร็ว เห็นนาฬกา3ชั่วโมงผ่านไปแล้ว
สนุกมากครับขอบคุรครับ


วันที่30 อากาศไม่ดีฝนตกปลอยๆ แต่มีนัดไปดูซาคุระกลางคืนกับเพื่อนที่ร้านน้ำใจ ไปก็ไป แต่หนาวอยู่ข้างน้อกไม่ไหว ไม่ค่อยดูซาคุระไปกินข้าวที่ร้านน้ำใจทันทีหล่ะ


วันนี้กำลังจะไปซื้อของเพื่อจะไปเมืองไทย


ตอนนี้แค่นี้เอง กลับมาจะเขียนเพิ่มครับ 　　　

ピーニット（ソムタムママ）誕生日2008

จำไม่ได้ใครบอกว่าจะจัดงานวันเกิดพี่นิดที่ร้านอยูธยาตั้งแต่เที่ยงคืน ผมนั่งรอคนเดียวที่ร้าน
誰が言ったのか分りませんが、ママの誕生日会は0時スタートとのことだったので、僕は一人で待ってました。

แต่ว่ารอนานเท่าไหร่ก็ไม่เห็นวี่เววของพี่
しかし、待てど暮らせど姿は見えません。

แล้วรอต่อถึงตี2พี่นิดเข้ามากับมัตชังในที่สุด
そして2時まで待った時、ようやくママがまっちゃんと登場です。





ตอนนั้นบรรยากาศร้านคลึกคลื้นดี แต่ผมรอเก้อจนเหนื่อยอ่ะ...
すでにその時は盛り上がっておりらしくなっていたのですが、僕は待たされすぎて疲れきってました。

ไม่มีแรงร้องเพลงในบรรยากาศนั้น ไม่หิว ง่วงนอนมาก
あの雰囲気の中で歌を歌う気力もなく、お腹も空いていない、めちゃ眠いし。

ก็เลยขอตัวกลับก่อนแล้ว
なので、少し早目にお暇させて頂きました。

ถ้าเป็นไปได้เริ่มตอนค่ำยังเที่ยวได้สนุกแน่ ทำไมทุกคนอึดจริงขนาดนั้นเนอะ
できることなら、もっと早い時間なら楽しく遊べると思うのですが＾＾；
それにしても皆さんのタフなことタフなこと。