ピーニット（ソムタムママ）誕生日2008

จำไม่ได้ใครบอกว่าจะจัดงานวันเกิดพี่นิดที่ร้านอยูธยาตั้งแต่เที่ยงคืน ผมนั่งรอคนเดียวที่ร้าน
誰が言ったのか分りませんが、ママの誕生日会は0時スタートとのことだったので、僕は一人で待ってました。

แต่ว่ารอนานเท่าไหร่ก็ไม่เห็นวี่เววของพี่
しかし、待てど暮らせど姿は見えません。

แล้วรอต่อถึงตี2พี่นิดเข้ามากับมัตชังในที่สุด
そして2時まで待った時、ようやくママがまっちゃんと登場です。





ตอนนั้นบรรยากาศร้านคลึกคลื้นดี แต่ผมรอเก้อจนเหนื่อยอ่ะ...
すでにその時は盛り上がっておりらしくなっていたのですが、僕は待たされすぎて疲れきってました。

ไม่มีแรงร้องเพลงในบรรยากาศนั้น ไม่หิว ง่วงนอนมาก
あの雰囲気の中で歌を歌う気力もなく、お腹も空いていない、めちゃ眠いし。

ก็เลยขอตัวกลับก่อนแล้ว
なので、少し早目にお暇させて頂きました。

ถ้าเป็นไปได้เริ่มตอนค่ำยังเที่ยวได้สนุกแน่ ทำไมทุกคนอึดจริงขนาดนั้นเนอะ
できることなら、もっと早い時間なら楽しく遊べると思うのですが＾＾；
それにしても皆さんのタフなことタフなこと。