静かな夜

วันหลังเทศกาลอย่างนั้น ทุกท่านเป็นไงมั้ง ผมห่วงอย่างนี้ไปร้านส้มตำ แต่มืดอ่ะ เข้าร้านเห็นพี่นิยมเก็บร้านอยู่คนเดียว ดูเหมือนไม่ได้เปิดร้านเมื่อวาน เค้าบอกว่ายังมิได้เก็บร้านให้เรียบร้อยหรอก จะหยุดสองวัน วันนี้ไม่มีอะไรให้กินนะ
祭りの後の日は皆さんどうお過ごしか？と気になってソムタムに行ってみたのですが、何故か真っ暗･･･。店内に入ってみるとママが一生懸命お店の後片付けをしてました。見たところ昨日は店はお休みだったようで、ママが言うにはちゃんと店を片付けないとダメだから２日休む。今日は何もない。とのことでした。

ก็ช่วยมิได้เนอะ ผมก็แค่เอาป้ายสินค้าให้พี่
ま、致し方なしですね。僕も次回の酉の市に使ってもらおうと看板のサンプルを持ってきただけですので今日はここまでにしました。




แล้วผมไหลไปหาร้านใบกะเพรา
で、その流れで今度はバイガパオに顔を出したのですが、

แต่มีแขกหนึ่งคน เป็นลูกค้าประจำ เหงาจะตาย
お客さんは一人しかいませんでした。それも常連さん。寂しいなあ。。

จริงๆ คนเดินไม่ค่อยมี เงียบไปเลย
実際、道に人の気配はなく、寂しさが広がっておりました。

อย่างงี้พวกเค้าไม่ทำงาน บางคนเล่นเน็ต บางคนกินข้าว
こういう時は彼らも仕事をしませんで、ネット遊びをしたり、ご飯を食べたりでした。

ผมโดนติ๊กชวนกินข้าว เมื่อวานเค้าทำแกงผักกาดอร่อยๆ หนาวอย่างงี้ยิ่งอร่อย
僕はというとティックちゃんに一緒にご飯を食べるようお誘いを受け食べたのですが、イサーン風野菜スープは絶品で、寒い日だったので一層美味しく感じました。

แล้วคุยกันต่อเที่ยงคืนครึ่ง วันนี้ก็มีทำงานแต่ไม่เป็นไร สนุกมากมาย
そしておしゃべりも弾み、気がつけば１２時過ぎまで話してました。今日も勿論仕事なんですが、楽しかったのでOKです＾＾