タイ人は中国人がお嫌い

เวลาอยู่ร้านความฝัน ได้เพื่อนต่างๆ เมื่อวานผมได้ดรู้จักกันกับพนักงานร้านเมืองไทย
「夢」に居る時は色々な人と知り合いになります。先日は「ムアンタイ」の従業員さんでした。

เค้าบอกลาออกจากร้าน มาเริ่มทำงานที่ร้านนี้
どうもお店を辞めてここで再就職したそうな。。

พอดีผมเค้าคนเดียวก็เลยนั่งคุยกับเค้าเรื่องร้านเมืองไทย
ちょうど僕も一人だったので一緒に座ってムアンタイの話をしました。

ร้านนั้นเป็นเธคเฉพาะวันเสาร์ ผมอยากรู้ว่าค่าหัวเท่าไหร่ เมื่อก่อนเคยฟังว่า1000เยน
あのお店、土曜日はディスコになるのですが、僕が知りたかったのは入場料。以前は1000円と聞きましたが、、

แต่เค้าบอกว่าคนจีนเสียคนละ1000เยน
しかし、彼が言うには『中国人は1,000円』だそうな。。

ผม ฮะ?แล้วคนญี่ปุ่นละ?ไม่เสียตังค์เหรอ
僕も『は？日本人は？大丈夫？』

เค้าบอกไม่เสียครับ
彼、『ただだよ』

เจ้าของทุกร้านก็อยากให้คนญี่ปุ่นเข้า แต่ไม่อยากให้คนจีนเข้าเพราะว่าคนจีนนิสัยไม่ดีขี้เหนียว แล้วยังชอบหาเรื่องมาก
どのお店も日本人に入ってもらいたいという状況ですが、中国人にはなるべく入って欲しくないからだそうです。理由は性格が悪い、せこい、すぐ文句つけるということだとか。

มิน่าหล่ะ
なるほどねえ。

ผมเห็นด้วยนะ แต่ว่าบางคนไม่ใช่เป็นงี้ ผมรู้จักสองสามคน ผมไม่สนใจคนจีนที่เมืองไทย แต่เป็นไงมั้งเนาะ มึมึมึ
これには僕も同意でした。でも、そうじゃない人も居るんですけどね。2～3人僕も知っています。
タイでは中国人に興味ないので知りませんが、実際はどんな感じなのでしょうね？ 　　　

横浜ドリームのお弁当

สนใจมาตั้งนานแล้ว มีปินโตขายอยู่ที่หน้าร้านโยโคฮามาดรีม เมื่อวานแวะร้านนี่ซื้อข้าวกล่องมาได้
ずっと気になっていました横浜ドリームの店頭販売のお弁当。昨日お店によって買って来ました。

ขี้เกียจพูดคุยกับพนักงาน ผมถามเป็นญี่ปุ่นว่านี่คืออะไรเฉยๆ พวกเค้าตอบว่า「コレ　ブタ　です」「コレ　エビ　です」เท่านั้นอ่ะ
タイ語が面倒でしたので日本語で「これ何？」と尋ねるだけでした。しかし彼女らは「これは豚です」「これは海老です」と答えるだけでした。。

ดูก็ต้องรู้สิ
見りゃわかるっしょ！

แล้วผมซื้อกะเพราหมูหล่ะ ทำอย่างไรก็คงจะกินได้ ราคา600เยน
で、僕が買ったのは「ガパオムー」でした。定番だしどうやっても食べられますからね～＾＾　お値段600円。



ถ่ายรูปเก่ง จริงๆ ส่วนกับข้าวมันน้อยนะ เรื่องปริมาณนี่ไม่คุ้ม
撮影上手だなあ＾＾；実際はおかず部分はとっても少なくてお得感はありません。ま、でもこれは「量」での話。

แต่เรื่งรสนี่พอใช้ได้
味の方は結構いけてましたよ。

จุดที่ต่างกันกับร้านส้มตำคือ...ไม่มีถุงพริกน้ำปลา
ソムタムのと異なる点はプリックナムプラーの袋がないことでしょうか。

ไว้จะมาซื้ออย่างอื่นอีกก็แล้วกัน
また行って違うものも買ってみるとしましょう！ 　　　

星になった少年

เมื่อผมเที่ยวกับพี่KAZUอาทิตย์ที่แล้ว เค้าแนะนำหังเรื่อง「星になった少年」ให้ผมว่าหนังเรื่องนี้ดูแล้วซึ้งใจแน่
前回KAZUさんと遊んだ時に、日タイの映画「星になった少年」を紹介してもらいました。見たら絶対感動するよ～って＾＾

ผมก็เลยไปเช่าDVDมาดูกับเพื่อนไทยที่บ้าน
なのでＤＶＤ借りてきて家でタイ友と見ました。




หนังนี้ถ่ายที่ไหนนะที่ญี่ปุ่น มีธรรมชาติ เพื่อนผมดูแล้วคิดถึงเมืองไทย
これ、日本のどこで撮影したんでしょうね？自然沢山だし。。タイ友は見たらタイが懐かしくなってしまいました。

ถ่ายที่เชียงใหม่ด้วย เพื่อนเค้าก็ไม่รู้จักที่ไหนในเชียงใหม่
チェンマイでも撮影してましたね。友達もチェンマイのどこでか分かりませんでした。

เรื่องนี้มีผู้หนุ่มชื่อเทซุชอบสัตว์ คนนั้นฟังเรื่องที่แม่เค้าชอบช้างมากมาย อยากให้แม่ดีใจ ไปเรียนฝึกช้างที่เชียงใหม่ ใจดีจริงเนาะ
話の中にはテツという動物好きな若者がいて、お母さんが象が好きだと知ってお母さんを喜ばせるためにチェンマイで象の調教の勉強をしたというものでした。優しいですよね。

ช่วงไปเรียน เค้าได้มีเพื่อนหลายคน
勉強中、彼は何人もの友達が出来ました。

เมื่อพูดถึงประเทศไทย คนญี่ปุ่นส่วนใหญ่นึกไปถึงเป็นประเทศความยิ้มแย้ม นั่นแหละ มีใครคงมาสนิทกันได้
タイと言えば、日本人は「微笑みの国」と連想します。そう、誰もが仲良くしてくれると思っているのです。（と思う＾＾；）

แต่ว่าเพื่อนทุกคนไม่ยิ้มสักหน่อยหรอก แต่ที่จริงเป็นอย่างนี้นะ เทซุโดนหยอกบ่อยเพราะทำอะไรไม่เอาไหน
でも最初、友達の誰もがニコリともしません。ま、実際は普通こうですよね。テツは何をやっても上手くないのでしょっちゅうからかわれてました。

แต่ตั้งแต่เมื่อเค้าขี่ช้างชื่อฟ้าได้และกินอาหารไทยได้พวกเค้าก็ยอมรับเป็นเพื่อนกัน
しかし、彼がファーという象に乗れるようになって、更にタイ料理が食べれるようになってから彼らは友達であることを認めてくれたのです。

หลังกลับญี่ปุ่นเค้าได้สำเร็จ แต่โดนรถชนกันไปเสียชีวิต...ไวเกินไป...ตามคำที่เพื่อนไทยบอกมาที่ป่า
日本に帰って彼は成功を収めますが、車との衝突でこの世を去ってしまいます。早過ぎる。。森でタイ人の友達が言った言葉通りになってしまいました。

แล้วเกิดขึ้นใหม่เป็นช้างตามที่เพื่อนไทยบอกมาที่ป่า
そして言葉通りにタイで象として生まれ変わった。。

โครงเรื่องอย่างนี้นี่นะ เศร้าใจมากกว่าซึ้งใจอ่ะ เหอะ
あらすじはこんな感じですね。悲しいお話でした。




・・・ああ、オチが思いつきません（＝o＝；；

タイ友から国際電話が入りました。。今日はこの辺で～