タイ旅行記 4/10

4/10 評判のニマンヘーミンへ　チェンマイ駅よりランパーンへ列車で移動

อาการดีขึ้น ตื่นนอนแล้วอาบน้ำไปคิดไปว่าวันนี้จะทำอะไร ออกจากนี้บ่ายโมงก็เกินพอมั้ง แต่ต้องเช็คเอาท์ก่อนเที่ยงวัน
段々調子が良くなってきました。シャワーを浴びつつ今日は何をするか考えてました。ホテルを出るのは13時でも十分すぎます。勿論チェックアウトは12時までに済ませないといけないですけど。

ผมฝากของที่โรงแรมไปนิมานเหมินท์
なので、チェックアウトを早々に済ませ、ニマンヘミンを目指すことにしました。





นั่งตุ๊กๆไปประมาณสิบห้านาทีถึงหน้าโรงแรมนี้แล้ว
トゥクトゥクに乗って大体15分くらいでしょうか？このホテル前に到着です。



มีป้ายบอกที่นี้นิมาณเหมินท์
ニマンヘミンの看板もちゃんとありました。



เงียบๆ ไม่ค่อยมีคนเดิน มีแต่ร้านขายของราคาแพงด้วย ของที่ขายอยู่มันรสนิยมดีๆ ถ้าจะเป็นคนชอบแต่งตัวหรือชอบแต่บ้านก็จะได้ซื้อของสนุกๆ แต่ว่าคนจนอย่างคนนี้ซึ่งชอบแต่ตัวปอนๆ ไม่เหมาะสมเลย
それにしても静か。。ほとんど人が歩いてないのです。お店はなんか高いものばかりが置いてあるお店しかない印象ですね。勿論すべてとてもセンスの良い高級品みたいな感じですけど。お洒落好きな人や家を飾ることが趣味な人は買い物はきっと楽しいですね。しか～し、僕のような貧乏人はどうも相応しくありません。。








เวลามาที่นี่ยังไวไปเนาะ ตอนไหนจะมีคนมาเยอะมั้ง
何にせよ、来た時間帯が早すぎでしょうね。何時くらいが良かったのでしょうか？

ร้านที่ผมได้รู้สึกสนใจแค่สามร้านนี้หล่ะ ฮ่ะฮ่ะ
僕の目を引いたお店たちです。





เดินนี่เดินโน้นยี่สิบนาที ผมนั่งพักผ่อนที่นี้กลับ
あっちこっちを練り歩き20分位で僕はコーヒー屋さんのところで休憩です。そして帰ることにしたのですが、



แต่ว่าผมลำบากที่ไม่เจอะรถว่าง รอที่สี่แยกเท่าไหร่ก็ไม่เห็นวี่แววสักคันอ่ะ รอๆๆๆ สิบนาทีรถสองแถวมาเสียที ผมได้กลับโรงแรมราคาถูกสามสิบบาทแค่นั้น
大変なことに、、帰りの足が見つかりません。大通りの十字路とかに居ても空きのある車は通りません。10分くらいしたところで運よくソンテウが通りかかりホテルまで30バーツで行ってくれましたが、、ここは大変な場所だという事がよく分りました。

ขอกระเป๋าที่ฝากไว้คืน นั่งสองแถวไปสถานีรถไฟ แล้วก็ซื้อตั๋วไปลำปางเรียบร้อย
ホテルにて預けていた鞄を貰ってソンテウにて駅へ行きました。で、今度こそチケットをゲットです。



ยังมีเวลาว่างประมาณหนึ่งชั่วโมง คงจะมีคนขายของกินในขบวนแต่หิวอ่ะ ผมเข้าไปกินข้าวต้มที่ร้านอาหารที่อยู่ในสถานีรถไฟ
まだ出発には一時間ほど間があります。汽車では物売りが沢山いるからな～と思いつつもやっぱりお腹が空いたので駅の中の食堂でおかゆを食べました。





กินให้เสร็จก็ยังว่าง อืมมม กรณีนี้มีเพื่อนอีกหนึ่งคนถ้าจะสนุกมั้ง
食べ終わっても、、まだ暇。。う～む。こういう時友達といたら楽しいんだろうなあ。

เล่นถ่ายรูปในสถานนีเชียงใหม่
とりあえず駅構内で撮影ごっこです。





ที่นั่งชั้น๓มันแคบบบบบ แถมยังคนขี้เมานั่งอยู่ข้างๆ ผม...ผมนั่งไม่ได้ ย้ายนั่งที่นั่งข้างๆ ที่ยังไม่มีใครนั่งอยู่ นั่งไปสักนาทีตำรวจขึ้นรถมาเริ่มเช็ดบัตรประชาชน คนรอบตัวผมมีแต่คนไทยหมด ผมเอาหนังสือเดินทางออกให้ดู แล้วทุกคนไทยพร้อมกันมองดูผม อายยยยอ่ะ
それにしても3等車両の座席の狭いこと狭いこと。。しかも僕の隣はすごーい酔っ払いさんでした。無理！ということで誰も座ってない隣席へ移ってしまいました。
少ししたところで警察官登場です。どうも身分証明証の確認をしてるみたい。僕の周りはタイ人しかいないので僕だけパスポートを提出したのですが、これに周りの全員が大注目でした。は、、恥ずかしい。。

ไม่มีปัญหา แต่ว่าเพิ่งรู้จักว่ามีเช็คอย่างนี้ ขบวนเริ่มเดินละ
特に問題なかったものの、こんなチェックがあったとは初めて知りました。
とか考えていたら、出発のようです。列車が動き始めました。

ประมาณยี่สิบชั่วโมง ถึงลำพูน ใกล้กว่าที่คาดไว้ แต่มีคนเข้ามานั่งที่ผมนั่งอยู่ ผมกลับนั่งที่นั่งผม แต่นั่ไม่ได้ ผมนั่งตรงที่วางศอกหล่ะ ฮ่ะฮ่ะ
大体20分くらいかな？早くもランプーンに到着。思っていたより近いんですね。しかしここでついに僕が座っていた座席の主が乗ってきました。僕は元の席に戻ったのですが座ることは出来そうもないので、肘置きに座ることにしました。



ผมนั่งตู้สุดท้าย ก็เลยถ้าจะเบี่อบรรยากาศก็ไปดูวิวอย่างได้
僕が座っていた車両は一番最後尾。なので少し飽きたらこんな景色を見にいけます。



อันตรายหน่อยมั้ย?
少し危ないですね＾＾；

เมื่อเลยผ่านสองสามสถานี คนรอบตัวเริ่มกินเหล้าอย่างสนุก กินอยู่มันวิสกี้ แต่ไม่มีน้ำผสมและน้ำแข็ง...
そこから2～3駅過ぎたところで周りの人間がお酒を飲み始めました。飲んでいたのはウィスキー。しかし、水も氷もないストレートでした。





ทุกคนทักมาแล้วชวนเดืมเหล้าด้วยกัน แต่ว่าผมขอปฎเสธแล้ว เพราะถ้าจะเดื่มคงจะหลับไปแน่นอน
そこから皆が僕に寄ってきて話しかけてくるようになり、お酒を勧めてきましたが僕はここは拒否。こんなの飲んだら絶対ダウン間違い無しです。

ผมเดืมน้ำผลไม้คุยกันกับคนรอบตัว คำฟังไม่ออกยังเยอะแยะ แต่สนุกมาก
僕はジュースを買って飲みながら周りの人と話しましたが、分からない言葉が沢山でした。仏教の言葉とか絶対無理です。でも楽しかったなあ。。

แล้วดีแลสักชั่งโมงถึงลำปางเสียที ที่สถานนีพี่คนไทยกับเด็กสองคนมาต้อนรับให้
そんなこんなで列車は1時間遅れでついにランパーンに到着しました。そこにはすでに友達のタイ人と子供達2人が待っていてくれました。

ถึงได้เรียบร้อย ดีใจจัง
何にせよちゃんと着けて良かったです。

จริงๆ ผมอยากเดินเที่ยวรอบสถานีลำปางแต่พวกเค้ารอนานเหนื่อย ก็เลยนั่งรถไปบ้านพี่แล้ว
本当は僕、ゆっくり駅のまわりを見たかったのですが、皆さん待ちくたびれていたので車にすぐ乗って家に向かいました。

บ้านพี่อยู่ไกลจากในเมือง..คือว่าไปเที่ยวในเมืองคนเดียวไม่ได้..ต้องใช้เวลาบ้านนอกๆ
家は街中から離れていました。つまり一人で遊びに出ることはできず、田舎生活を強いられることになるということですね。

ถึงบ้านรื้อข้างของแล้วก็ต้องรีปไปทักทายญาติของพี่ ไม่มีเวลาให้พักนั่งรถไปร้านขายของน้องสาวพี่
到着して荷解きをしていたのですが、今度は急いで親戚の皆さんに挨拶まわりをしなくてはいけないらしく、休む暇なく妹さんのお店に向かいました。

มีคนรออยู่สี่คน ผมทักท้ายเป็นภาษาไทย แต่ว่ามีคนบางคนพูดภาษาญี่ปุ่นได้ เค้าบอกว่าเคยทำวานที่ญี่ปุ่นเมื่อวันก่อน ก็เลยรู้จักภาษาญี่ปุ่นนิดหน่อย
そこには既に4人ほど待っていました。当然僕はタイ語で挨拶をするわけですが、中に日本語で挨拶してくる人がいるのです。以前日本で働いていたことがあったのでそれで日本語が少し分るらしいのです。

แต่ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่ได้ฟังภาษาญี่ปุ่นแหล่ หึหึ
しかし、この時が日本語を聞いた最後の機会でした。。

ผมไปตลาดกับคนในรูปข้างล่าง เพื่อจะซื้อไข่มดแดง เสียใจไม่มีขายตอนนั้น
さてその後僕は写真の男性と市場へ蟻の卵を買いに行きました。残念なことに売ってなかったのですけどね。。





『北の言葉ワンポイント講座』

タイの標準語で「市場」のことを「タラート（ตลาด）」と言いますが、北の方言では「カート（กาด）」と言います。

แล้วเมื่อเราขับมอไซค์กลับ กระทันหันพี่จอดในกลางทาง แล้วมีคนถือถังน้ำมาสาดน้ำ
その帰り道。突然オートバイが止まりました。するといきなり桶を持った人が登場です。

ตกใจหมดเลย ดีที่ฝากโทรศัพท์ไว้ก่อน สงกรานต์เริ่มไปแล้วที่ลำปาง
びっくりしました～！携帯は預けておいて良かったです。ランパーンでは既にソンクランが始まっていたんですね～

กลับที่ร้าน ทุกคนหัวเราะกันใหญ่อ่ะ
お店に戻ったら皆さん爆笑でした。

กินข้าวหน่อยที่ร้าน แล้วก็เรานั่งรถไปต่องานลำวังประยุ่ง เค้าบอกว่าสนุกเหมือนเธค
ご飯を少し食べて、また車で今度は「ラムワンプラユン」というお祭りの会場へ行きました。ディスコみたいなものと言ってましたが、、





เธคอยู่ตรงไหนอ่ะ ถ้าบอกว่าเหมือน盆踊りก็ว่าไปอย่าง...
ディスコは何処？盆踊りっていうなら分りますけどね～

แต่ได้รู้ทันทีว่ามันเหมือนเธค คือว่าเอากระดาดเขียนชื่อเพลงให้พร้อมด้วยเพลงละหนึ่งร้อย นักร้องบนเวทีจะร้องเพลงให้ ตอนนั้นให้ขึ้นเต้นบนเวที
しかしすぐ分りました。紙に曲名を書いて100バーツをつけて提出するとステージの歌手がそれを歌ってくれるみたいです。その際皆もステージに登って踊るという仕組みでした。




ผมก็ต้องซื้อให้ร้องเพลงและเต้นบนเวทีสิ สนุกกกก ม่วนนนนน
勿論僕も曲をお願いして踊りましたとも＾＾　とっても楽しかったです。

แต่คืนนั้นมีเพื่อนและญาติของพี่มาทักทายหลายคนหล่ะ เยอะเหลือเกิน จำชื้อไม่ทัน
それにしてもそこで更に紹介された友達や親戚の数たるや、、、・多過ぎて覚えられませんでした。

แต่ว่ามีแต่คนดี ไม่ชินคุยกันกับคนต่างชาตินี่น่ารักดี
でも皆さんとても良い人。外人との交流も少ないみたいで苦手っぽい、それがまた可愛いんですけどね。

เที่ยวต่อถึงตีหนึ่ง เรากลับบ้านนอน
その日は深夜1時まで遊んで帰って寝ました。

จบ
終 　　　

タイ旅行記 4/9

4/9 連日のツケで半日ダウン

ตื่นนอนเจ็ดโมงเช้า นอนได้ตั้งแปดชี่วโมงแล้ว แต่ว่าเมื่อยล้ายังไม่หาย
7時起床。8時間も寝れましたが未だにだるさが取れません。。

ไม่มีไข้ คงไม่ใช่เป็นหวัดอ่ะ
熱もないし、きっと風邪ではありません。。

ลงไปกินข้าวชั้นหนึ่ง ไม่หิว ผมกินได้ขนมปังชิ้นเดียว
下に朝食を取りに行きましたが、食欲もなく食べたのはパン一切れだけでした。

ที่ผมอยากจะทำในวันนั้น ไปจองตัวรถไฟไปลำปาง ซื้อของที่กาดสวนแก้ว แล้วก็ไปนิมานเหมินทร์
その日僕がやりたかったのが、汽車の予約とカードスアンゲーオでの買い物とニマンヘミンに行くことでした。

นั่งรถตุ๊กตุ๊กไปสถานีรถไฟเชียงใหม่ เทียบกับสองปีที่แล้วไม่เปลี่ยนอะไรเนาะ
まずはトゥクトゥクでチェンマイ駅まで行きましたが、2年前と何も変わっていなかったですね～。。





ผมไม่เคยจองตั๋วเอง..ดูตารางเวลาบ้างดูหนั่งสอแนะนำบ้าง แต่ว่าไม่รู้เลยว่าขบวนไหนจะไปลำปาง
今まで一度もここでチケットを買った経験がないので時刻表（チェンマイ～バンコク）を見たりガイドブックを見たりしてましたが、結局どの車両がランパーンに行くのか分らなかったです・・・。

แล้วผมตัดสินใจว่าถามที่ช่องขายตั๋ว จะไปลำปางพรุ่งนี้ครับ เวลาออกกี่โมงครับ ผมถามอย่างนี้ เค้าเอาตารางเวลาให้ดู มีสามเที่ยว แต่สองเที่ยวในสามเที่ยว ออกแต่เช้า ผมก็เลยบอกว่าขอจองตั๋วชั้นสามไปลำปางตอนเย็นพรุ่งนี้ครับ แต่เจ้านาทีเค้าตอบว่าจองไม่ได้ พรุ่งนี้มาซื้อใหม่หน่อย
なので窓口で直接聞くことに決め、「明日のランパーン行きは何時発ですか？」と聞きました。すると時刻表を見せてくれて3本あることを教えてくれました。で、2本は早朝で無理だと思ったので「明日の夕方ランパーン行きの3等車予約させてください。」とお願いしたのですが「ダメです。明日また来て買ってください。」と言われました。

ตั๋วรถไฟนี่จองไม่ได้เหรอ? แต่ว่าไม่มีใครขึ้นรถไฟจากเชียงใหม่ ไม่รู้ว่าจริงรึเปล่า ผมไม่ได้ซื้อนั่งตุ๊กตุ๊กไปต่อกาดสวนแก้ว
予約って出来ないの？でも他に誰もチェンマイから乗った知り合いが居なかったので、これが本当か分らず、結局買えずにカードスアンゲーオに行きました。

ดูแผนที่เชียงใหม่จากสถานีรถไฟถึงกาดสวนแก้วไม่ไกล แต่มีทางวันเวย์เยอะที่นี่ ใช้เวลาตั้งยี่สิบนาทีแล้ว
チェンマイの地図を見る限り2つとも離れてはいないのに、一方通行が多すぎて20分くらいかかった気がします。

ข้างในมีร้านน้อยลงอยู่แล้ว โหลงเหลว
中なんですが、、、お店がかなり少なくなっていました。

บรรยากาศเหมือนไนท์บาซ่า เป็นอะไรที่เชียงใหม่???
ナイトバザーみたいな感じでしたね。どうしちゃったの？チェンマイ！

ไม่มีก๊อปปี่วีซีดีขายเหมือนกันกับกรุงเทพฯ แค่เดินเที่ยว ผมออกจากตึกแล้ว
ここもバンコクと同様コピーVCD売り場はないみたい。なので散歩だけして建物から出てしまいました。

มีห้องคาราโอเกะให้เช่าที่กาดสวนแก้ว
カラオケボックスが入ってましたね～



เมื่อออกจากตึกนี้ อยากไปต่อนิมานเหมินทร์ แต่ว่าตัวร่างกายนี้ไม่ยอมเดิน เมื่อยๆๆๆ กลับไปข้างในลองใช้เครื่องนวดสิบนาทีก็ไม่ได้ผลสักนิด
建物から出た時は次なる目的地のニマンヘミンを目指したく思っていました。しかし、体がどうも言う事を聞きません。。とてもだるいのです。中に戻ってマッサージ器を10分やってみましたが効果なしでした。

ผมตัดใจไปนิมานเหมินทร์กลับไปโรงแรมแล้ว
仕方なし、、、。ニマンヘミンは諦めてホテルに戻りました。

แล้วนอนหลับไปสองสามชั่วโมง
そしてホテルで2～3時間寝ました。。

ตื่นนอนรู้สึกค่อยยังชั่ว ผมอยากได้ยาแก้เมื่อยไปหาร้านขายยา จำได้ว่าสองปีก่อนมีหน้าโรงแรมผมเคยซื้อ แต่เจ๊งไปไม่มีแล้ว เป็นอะไรม้ยเชียงใหม่???
起きてみると少しは良くなったみたいです。薬が欲しくなったので薬屋さんへ向かいました。確か2年前は目の前にあったはず、、、しかしそこも潰れてしまってました。大丈夫か？チェンマイ？？？

ผมถามคนขับรถตุ๊กตุ๊กว่าร้านขายยาใกล้ๆที่นี่ที่ไหน??เค้าบอกว่าเดินไปข้างซ้ายตรงเลี้ยวซ้ายที่สี่แยกจะมี
僕はトゥクトゥクの運転手さんに近い薬屋さんを聞いたのですが、近くても少し先の十字路を左に曲がったところにあるとのことでした。

ผมเดินเซได้เจอแล้ว เข้าไปข้างในบอกพนักงานว่าอาการตอนนี้เป็นอย่างไร เค้าเอายาออกมาให้ทันที ผมซื้อแล้วไปซื้อน้ำที่เซเว่น
僕はよろめきつつも向かい、言葉通りにお店を発見しました。で、今の容態を伝えましたら店員さんはすぐに薬を持ってきてくれましたので購入、水を買いにセブンイレブンへ向かいました。

กินยานั่งพักผ่อนหน้าเซเว่น เมื่อนั้นเพื่อนไทยที่เป็นเพื่อนกันที่กรุงเทพฯโทรมาหา เวลาคุยกันกับเค้า ผมรู้สึกสนุกมากเพราะเค้าคุยเก่ง ชอบพูดเล่นๆ ยิ่งคุยผมรู้สึกยิ่งดีขึ้น ดีใจนะ แค่คุยกันกับเค้าหายเมื่อยแล้วหล่ะ
薬を飲んでセブンイレブンの前で座って休憩です。するとその時バンコクで友達になった子が電話をしてくれました。その子とお話をしている時は本当に楽しいです。話し上手で冗談もたくさん。話せば話すほど良くなっていく気がしました。嬉しいですね。話すだけで不思議とだるさが抜けて行ったのです。

ดีขึ้นนิดหน่อยเริ่มหิวข้าวแล้ว ผมอยากลองกินอาหารญี่ปุ่นที่เมืองไทย ก็เลยไปพันธ์ทิปย์ ในพันธ์ทิปย์มีร้านอาหารญี่ปุ่น ฟุจิ อยู่
少し良くなるとお腹が減り始めました。そこでタイでの日本食を試したくなった僕はパンティッププラザへ向かいました。そこには「FUJI」という日本料理屋が入っているんですね。





เมนูที่ผมได้สั่ง ชุดอาหารปลาซาบาเทริยากิ
僕が頼んだのは「サバの照り焼き定食」でした。



ผมตกใจ ไม่ได้กินมานานก็จริง แต่อร่อยมากๆ เลย
びっくりしました！確かにご無沙汰ではあったものの、、とっても美味しかったです。

กินให้เสร็จ ผมเดินเที่ยวไนท์บาซ่า แต่ไม่มีอะไรน่าซื้อ
食事が済んでナイトバザーを散歩。しかし特に買いたいものはありませんでした。



เปลี่ยนบรรยากาศ ลองเข้าไปหมู่บาร์เบียร์ มีคนน้อยยยยยยย ที่นี้
気分転換にバービア村に入ってみました。。ここも人少なかったですね～





เชียงใหม่เสื่อมลงเหรอ? ผมย้ายไปถนนกำแพงดิน ตามถนนนี้มีร้านสำหรับคนไทยเยอะ ผมนั่งลงกินเบียร์ช้างกับไส้อัวที่ร้านนี้
チェンマイ、寂れてしまったのかな？僕はとりあえずガムぺーンディン通りまで向かいました。ここにはタイ人向けのお店が沢山あるんです。僕は写真のお店に座ってビールとサイウアを頼んで休憩してました。



แล้วนึกออกว่าตามถนนนี้มีร้านนวดดี ผมไปนวดแผนไทยสองชั่วโมง ความเหนื่อยหายไปหมดแล้ว
するとそう言えばこの道沿いに良いマッサージ屋があることを思い出して古式マッサージを2時間受けました。ここでほぼ完全回復しました。

ตามถนนนี้ มีร้านเล็กๆ เยอะ ร้านเหล้ามีเจ้าของกระเทยก็มี เธ้คก็มี น่าสนใจมากๆ
この通り沿いには小さいお店が沢山あります。オカマさんの飲み屋があったり、小さいディスコ？？があったりととっても興味深いです。

ผมได้เจอร้านแปลกๆ อย่างหนึ่งแล้ว แผงลอยคาราโอเกะหล่ะ เป็นร้านเคาน์เตอร์เหล้าแต่ว่ามีเครื่อยงคาราโอเกะด้วย มีช่องหยอดเหรียญสิบบาท หยอดสิบบาทให้ร้องเพลงสองเพลง
そこで僕は面白いお店を発見しました。カラオケ屋台？です。パッと見普通のカウンター飲み屋なのですが、カラオケの機械があり、そこには10バーツを入れる穴があります。で10バーツを入れると2曲カラオケが歌えるという仕組みでした。





พลาดได้ไงต้องร้องเพลงสิ ผมร้องเพลงไปสองเพลง แล้วกลับโรงแรมนอนละ
ここは歌わずには居られないでしょう！と言うわけで2曲ほど歌ってきました。その日はここで終了。ホテルに帰っておやすみですzzz 　　　

タイ旅行記 4/8 バンコクからチェンマイへ

วันนนี้นวันสุดท้ายที่กรุงเทพฯ ตื่นแล้วรู้สึกว่าอยากเที่ยวต่อกรุงเทพฯอีสองสามวันแต่ว่ามีตัวไปเชียงใหม่แล้ว ผมอาบน้ำเสร็จออกไปกินอาหารเช้า แล้วค่อยเช็คเอาท์
バンコク最終日。起きて真っ先に感じたのが、あと２～３日ここで遊びたいなあでした。しかし、既にチェンマイ行きのチケットはあるので仕方なし。シャワーを浴びて朝食、そしてチェックアウトをしました。

เวลาเครื่องออกตอนเย็น...ยังมีเวลาเยอะ ผมฝากกระเป๋าใบใหญ่ที่โรงแรม ไปหา Isetan แล้ว
飛行機の出発は夕方。まだ時間があるなあ、と鞄をホテルに預けて伊勢丹へ向かいました。

เมื่อนั่นผมรู้จักเป็นแรกว่าลงที่ชิดลม ไม่ต้องลงไปถนน มีสะพานลอยเชื่อมต่อตึก สะดวกดี
その時初めて知ったのですが、チットロムで降りると通りまで降りずに伊勢丹にいける歩道橋？があるんですね～





เตร่ข้างใน ทุกชั้นแล้ว ไม่ได้ซื้ออะไรหรอก เหนื่อยหน่อย นั่งพักผ่อนมองวิวกรุงเทพฯ
中を全階ブラブラ。何も買いませんでした。少し疲れ気味ですね。休憩しつつバンコクの風景を眺めていました。

ตอนบ่าย ผมกลับไปโรงแรม ให้ทิปพนักงานเอากระเป๋าลากไปกินอาหารกลาง
午後になりホテルへ戻って、従業員さんにチップをあげ鞄を返してもらってお昼を食べにいきます。

หิวก็จริง แต่ไม่ได้นึกออกอาหารที่อยากกิน ผมเลือกกินที่ร้านนี่ ใกล้กับสถานีสถไฟฟ้าดี
お腹は空いているのですが、いま一つ食べたいものが浮かんできません。なので適当にこのお店を選びました。駅から近くて良いのです。





นี่เรียกว่าเจี๊ยวอี๋น้ำ ดูเป็นก๋วยเตี๋ยวเส้นใหญ่น้ำจืด เวลากระเพาะเหนื่อยกินจะดีมั้ง
これは「チアウイーナーム」という薄手味のグアイティアウみたいでした。胃が疲れているときに食べると良さそうですね。

แล้วนั่งแม็คซี่ไปสนามบิน คนขับรถคันนี้ ท่าทางไม่อยากไป แต่ว่าในกลางทาง ผมลองคุยกันกับคนนี้ว่าจะไปต่อเชียงใหม่ บังเอิญเค้าเป็นคนเหนื้อ ยิ่งคุยกันยิ่งอารมดีขึ้นเรื่อยๆ สนุกดี สุดท้ายเค้าบอกว่าเที่ยวให้สนุกที่เชียงใหม่นะ โชคดีน้อง ดีใจจริง
タクシーでイザ空港へ。ですが、この運転手空港へ行きたくなさそうです。しかし途中で「チェンマイに行くんだ～」って話しかけたら偶然彼も北の人らしく話せば話すほど機嫌も良くなっていきました。最後は「チェンマイでは楽しんで！グッドラック！」とまでなりました。嬉しかったなあ＾＾

ที่สุวรรณภูมิ ผมต่อเครื่องสายในประเทศเป็นครั้งแรก หาเคาน์เตอร์ANAก็ไม่เจอ...ถามพนักงานว่าตั๋วนี้เช็คอินได้ที่ไหนครับ จอนั้นแสดงว่าเริ่มเช็คอินไปแล้วครับ เค้าตอบว่าเปลี่ยนสายการบินให้เป็นการบินไทย ไปเคาน์เตอร์นั้นซิ
さてスワンナプームでは国内線への乗り継ぎは初めて。ANAのカウンターを探したのですが見つかりません。。
なので係員に「これ、チェックインどこですか？あの画面ではもう始まっているみたいですが、、。」彼曰く「タイ航空に代わってるね。あのカウンターに行くと良いよ。」でした。



เช็คอินให้เสร็จเรียบร้อย ผมส่งข้อความให้คุณkrudkeaw เค้าโทรมาให้คุยกันได้นิดหน่อย วางหูแล้วโทรมาหาอีกบอกว่าเครื่องบินที่โดนhijackลงที่สนามบินดอนเมือง ต้องระวังเวลาออกเลื่อนครับ ขอบคุณครับที่เป็นห่วง แต่ว่าโชคดีไม่มีอะไร ขึ้นเครื่องได้ตามเวลา
チェックインも無事終わり、krudkeawさんにメールを送りました。するとすぐお電話を頂きまして少しお話が出来ました。で、電話を切ったのですがすぐさままたお電話が！どうしたのかな？と出ましたら、ハイジャックされた飛行機がドンムアンに着陸したとのことでその影響で時刻に変動があるかも知れないので気をつけてという内容でした。
ご心配ありがとうございました。
でも運の良いことに時間通りに乗ることが出来ました。

ไม่มีอะไรถึงเชียงใหม่แล้ว ผมขึ้นตุ๊กตุ๊กไปโรงแรมเชียงใหม่พราซ่าเช่นเคย เมื่อผมเช็คอินเมื่อก่อน ต้องจ่ายค่าประกัน? คราวนี่ไม่ต้องจ่ายแล้ว
特に何事も無くチェンマイに到着。いつものようにトゥクトゥクでチェンマイプラザホテルへ向かいました。そういえば、以前チェックインの際に必要だったディポジットが不要になってました。

ไปห้องชั้นเจ็ด แต่ห้องนั้นเหม็นบุหรี่.. ผมบอกคนขนของว่าขอเปลี่ยนห้องได้มั้ย?เหม็นบุหรี่ครับ
で、７階のお部屋に行くわけですが、ここ、煙草臭くて嫌でした。僕は荷物持ちの人に煙草臭いので部屋変えてもらえますか？と聞きました。

เค้าโทรแผนกต้อนรับถามมีห้องรึเปล่า ยืนยันมีห้องอื่น ผมย้ายไปได้แล้ว
するとすぐフロントに電話して空部屋の確認をしてくれて引越しが出来たわけです。

รื้อข้าวของเสร็จ ผมไปนวดก่อน รู้สึกเมื่อยตัวตั้งแต่อยู่ที่สุวรรณภูมิ แต่หมอนวดคนนั้น...คุยเก่งไปหน่อยอ่ะ คุยสนุกๆแต่ไม่ได้หายเหนื่อยหล่ะ
荷解きが終わってまずマッサージに行きました。スワンナプームの頃から少し体がだるかったので、、。でも今回のマッサージ師はハズレでした。
しゃべってばっかり＾＾；　楽しいけど全然疲れが取れませんでした。

แล้วไปต่อไนท์บาซ่า ผ่านที่จอดรถออกไปตลาดอนุสาร
で、続いてナイトバザーに向かいました。駐車場を抜けてアヌッサーン市場に出ます。





เปลี่ยนแปลงมากเลย...ไม่เหมือนกันกะเมื่อสองปีที่แล้ว ว่าแต่ทำไมคนน้อยจัง มีเวทีใหม่ๆ มีนักร้องสองคน แต่ไม่มีคนสนใจพวกเค้าสักคนเลยอ่ะ
かなりの変貌ですね、２年前とはかなり違います。それにしても何でこんなに人が少ないのか。。新しいステージには歌手が二人居ましたが、誰一人聞いている人がいなかったです。

อาหารเย็นคืนนั้น กินที่อนุสาร
夕食はここで済ませました。





อืมมม ไม่ค่อยอร่อยเลย สั่งหมูกร่อบแต่ไม่กร่อบอ่ะ
うむむ。。美味しくない～( ToT 全然ポリポリしない～

เดินเที่ยวที่ไนท์บาซ่า ที่ว่างข้างๆ แมคโดนัลด์เมื่อก่อน ก่อสร้างให้เสร็จ เปิดร้านเยอะอยู่
ナイトバザーでの散歩。マクドナルドの隣の空き地？が工事が終わって沢山のお店が開かれてました。





เดินที่นี่แค่ไหนก็รู้สึกไม่ค่อยสนุก คงเหนื่อยล้ามั้ง กลับโรงแรมเข้านอนไปห้าทุ่มแล้ว
どれだけ見て歩いてもどうもテンション上がりません。疲れが溜っているのでしょうか？ホテルに戻って23時頃寝てしまいました。。

รูปแถมที่แมคโดนัลด์
マクドナルドでのおまけ写真