タイ旅行記 4/13

4/13 ランパーンの定番Ⅱ　貸切大型船で湖一周

วันนั้นไม่ต้องตื่นเช้าเพราะมีอาหารเช้าอยู่แล้ว ผมหลังแปรงฟันถามว่าจะจ่ายตังค์เท่าไหร่ดี ได้นานเพื่อนเค้าโทรถามน้องเค้าให้ แล้วตอบว่า...4〇×〇บาท ค่าเช่าเครื่องคาราโอเกะ ค่าเหล้าค่าข้าว แล้วก็...ค่าเหล้าสำหรับคืนนี้??? เค้าบอกจะมีกินเลี้ยงที่บ้าน ก็ช่างเหอะ
その朝は早起きの必要はありませんでした。もうすでに朝ごはんはあったみたいです。それよか朝一気になったのが昨日の支払い。歯磨きの後聞いてみたら暫くして電話で聞いてくれました。その結果「4〇×〇バーツ」という請求が。。カラオケのお金と飲食費、、、それと『今夜の』酒代???お正月だから今夜は家で宴会を催すそうです。はいはい・・・どうぞ・・・

ดีที่กดออก๑๐๐๐๐บาท
お金たくさん下ろしておいて良かった。。

วันที่13มันวันแรกสงกรานต์ ผมสนใจคนลำปางจะทำอะไรวันนี้ เพื่อนเค้าบอกว่าวันนี้จะไปล่องแพรกันนะ ล่องแพร...ไม่เคยได้ยินคำนี้ ไม่มีพจนานุกรมด้วย ผมไม่เข้าใจ ขึ้นรถไปจ่ายตังค์ที่ร้านก่อน
さてさて13日はソンクラン初日ですね。この日ランパーンの人達がどう過ごすのか興味がありました。友達に聞いてみたら「今日はロンプレーに行くよ」とのこと。「ロンプレー…」聞いたこと無いなあ。辞書なんて持ってきてないし、僕は分らないまま車に乗ってとりあえず先程の精算にお店にいきました。

พอจ่ายตังค์เสร็จ ญาติเพื่อนขึ้นมาสองคนด้วย???ผมถามว่าน้องขึ้นคันนี้จะไปไหน?พวกเค้าตอบว่าไปล่องแพรด้วยกัน ...ล่องแพรคืออะไรเหนอะ
お金の払いが終わった頃、親戚の人が2人乗ってきました。なのでどこへ行くのか尋ねてみたら「一緒にロンプレー行きます」だそうです。ロンプレーって何だ？

ขับไปหนึ่งชั่วโมง???จำไม่ได้ จึงถึงที่ในรูปข้างล่าง
1時間くらいかな、よく覚えてないですが、下の写真のところに到着。









ผมพอจะเข้าใจว่าล่องแพรมันเที่ยวเรือล่ำใหญ่ถูกต้อง
ここで僕も分りました。ロンプレーというのは大型の船での川下り遊びだということが。

นี่ล่ำที่ผมลงไป
これが僕の乗った船です。




ล่ำชั้นเดียวก็มี
一階建てのもあるんですね。



มีแขกอยู่เยอะแล้วเมื่อเราลงไป ผมคิดว่าคนลำปางทุกคนชอบเที่ยวเรืออย่างนี้ แต่เดี๋ยวผมก็รู้ว่านี่เป็นเข้าใจผิดเท่านั้น
僕らが乗り込んだ時は既に沢山のお客さんが乗っていました。僕はランパーンの人達はこういう船遊びが好きなんだなあって思っていたのですが、すぐにそれが勘違いであることが分ったのです。

ใช่แล้ว...ตอนแรกผมคิดว่าล่ำนี้เป็นหรือเที่ยวธรรมดา เหมือนล่ำที่เที่ยวอยู่แอ่วโยโคฮามะ คือว่าคนอยู่บนหรือทุกคนเป็นแขกธรรมดากัน ต่างคนต่างซื้อตั๋วลงเที่ยว แต่ว่าไม่ใช่เลยหรอก...แขกทุกคนรู้จักกันหมด เป็นเพื่อน เป็นญาติ เป็นเพื่อนของญาติ แล้วจำนวนคน...อย่างน้อยมีสามสิบคน...
そう、、、最初は普通の遊覧船だと思っていたんですね。横浜湾とかのあれと同じ。つまり、船上の皆さんはお客さんはお客さん同士だと。しかし全く違いました。友達・親戚・更に親戚の友達など。。その数少なく見ても30人はいました。

แม้แต่เพื่อนผมก็มีคนไม่รู้จักเยอะ
僕のタイ友ですら知らない人は沢山でした。

แล้วเมื่อผมนั่งชั้นบน พนักงานเข้ามาบอกว่าค่าเหมาหรือ3000บาทค่ะ
そして僕が上で座って居た時、従業員さんが近付いてきてこう言いました。
「貸し船料3000バーツです。」

ผมตกใจถึงกับตาโตแล้ว เพื่อนบอกว่าเบียร์และกับข้าวไม่ต้องจ่าย ทุกคนเอามากินข้าวกัน สมหวังกินอะไรก็ฟรี
これには僕もびっくりでした。すると友達が、「ビールとかおかずとかはお金は要らないよ。皆が持ってきてるから。ソムワングはタダだよ。」と言ってきました。

ผมหมดแรงจะเถียงกัน คิดได้แต่ว่าตั้งใจเที่ยวช่วงอยู่บนเรือ จ่ายไปเรียบร้อย
もはや言い返す気力もありません。考えていたのはただただ船に乗っている間はきっちり楽しもうということだけでした。勿論きっちり払いました。

ผมนั่งเงียบชมวิวธรรมชาติ
僕は静かに自然の景色を眺めます。





ใจก็เย็นลงดี ผมรู้สึกหิวมาก เพื่อนผมใจดีเอาของกินมาให้กิน
段々落ち着いてきたら今度はお腹が空き始めました。するとタイ友、気を利かせて食べ物を持って来てくれました。



ดูนี้ผมสำนึกผิดหน่อย ลงไปข้างล่างเริ่มแจมทุกคนคุยกัน
これを見て僕も少々反省。下に下りていって皆との話に参加しました。



แล้วร้องเพลงให้ทุกคนฟัง ระบบคาราโอเกะเหมือนกันวันก่อน แต่ว่ามีรูปตายตัวในจอด้วย
そしてカラオケの披露です。カラオケのシステムは先日のレンタルのものと同じですが、画面には固定の絵がありました。



คนไทยชอบร้องเพลงจริงๆ ช่วงอยู่บนเรือไม่มีเวลาให้ไมค์ว่างตลอด แต่ว่านิยมชอบลูกทุ่งกัน ลูกกรุงไม่ค่อยสนใจ
タイ人は本当に歌が大好きですね。船上でマイクが空く時間は全く無かったです。しかし、皆さん演歌ばかりで流行の曲には見向きもしません。

ต้องหัดร้องเพลงลูกทุ่งอีก
もう少し演歌を練習しないとな～

ส่วนคนไม่สนใจร้องเพลง เล่นไพ่อยู่ตลอด
一方カラオケに興味のない人はずっとトランプしてました。





ที่น้ำตื้นให้เด็กเล่นน้ำกัน เดี๋ยวผู้ใหญ่ก็ลงไปเที่ยว ผมนี่หนีไปชั้นบน กลัวเปียกตัวหมด
浅瀬では子供達に水遊びをさせます。すぐ大人たちも参加していましたが、ずぶ濡れを警戒して僕は2階へ逃げました。





ตั้งแต่สิบเอ็ดโมงเช้าถึงสี่โมงเย็น เล่นล่องแพรจบไปละ ในกลางทางไปที่จอดรถผมโดนแป้งมีสี่แดง มันทำให้เสื้อทิ้งไปหนึ่งตัว
大体11時から16時くらいで船遊びは終了。駐車場への帰り道、僕はついに色つきのパウダーをべとりとやられました。おかげでTシャツ一枚パーになりました。。。

ในรถขากลับ ผมนึกออกว่าไม่ได้ดูวัดที่ลำปางสักที เมื่อเราขึกรถม้าเห็นนอกยังไม่พอใจ แล้ววอนเพื่อนให้ไปชมวัดสักที
さて、帰りの車内。僕はまだランパーンでちゃんとお寺を見ていないことを思い出しました。確かに馬車に乗りつつ外見は見ましたが、不満です。そこで友達に連れて行ってとお願いしました。

แล้วเค้าพาไปสองที่ แต่ว่าที่แรกให้อยู่แค่สามสี่นาที องค์นี้ในรูปอยู่ที่วัไหน???
そして2箇所ほど連れて行ってもらったのですが、一箇所目はものの３～４分。写真の仏像はいったいどこのお寺のもの？



วัดต่อไป วัดเจดีย์ซาวหลัง รู้จากรูปแรกว่าที่นี่มีศิลปะผสมพม่า แต่เข้าใจไม่ค่อยได้อ่ะ แฮะ
次のお寺は「ワットチェーディーサーウラン」最初の写真からですが、北部の芸術にミャンマー芸術が混ざっているとか。って良く分りません。













เพื่อนเค้าบอกว่านอกจากม้า ไก่ ลิง ฮูก ก็เป็นสัญญลักษณ์ของลำปาง
友達によると、馬以外に鶏、猿、梟もランパーンの象徴なんですって。

ผมถามว่าทำไมถึงสัตว์สี่อย่างเป็นสัญญลักศณ์ของลำปาง
そこで僕は何でその4種類がランパーンの象徴になったの？って聞いてみましたら

เค้าตอบไม่รู้เหมือนกัน
知りませんって言ってました。。

แล้วถึงคืนสุดท้าย มีญาติเข้าบ้านเพื่อนหลายคน เริ่มกินเลี้ยงสงกรานต์ ตอนแรกผมก็นั่งอยู่ด้วยกัน แต่เหนื่อย แถมยังมีคนไม่รู้จักหลายคนด้วย รู้สึกเครียดหน่อย ผมก็เลยเล่นกับเด็กสามคนในบ้าน อย่างนี้สบายใจมากกว่า
そして最終夜。またまた親戚が大勢家に入ってきました。でソンクランの宴会を始めていました。最初は僕も座ってはいましたが、疲れと、これまた知らない人の集団に少々ストレスを感じ、子供達3人と家で遊んでました。こっちの方が楽しいとその時は感じましたね。

ไม่รู้เมื่อไหร่ผมก็หลับไปแล้ว ทุกคนกินเหล้าถึงกี่โมงเนาะ
そしていつの間にか落ちてました…。皆何時までやってたんでしょうね～