タイ旅行記 4/4

折角途中まで書いたのに、、、トラブルで消えてしまいました。。。
再チャレンジなのでまた少しずつアップしていきます。

4/4 VCD探しにMBK＆パンティッププラザ　夜はナナプラザ見学

ตื่นนอนแปดโมงเช้าวันนั้น ยังง่วงอยู่ มึนๆ งัวเงีย แต่ว่ารู้สึกเสียดายเวลามากว่า ผมก็ลเยแต่งตัวออกไปเที่ยวแล้ว
その日の起床は朝8時くらい。まだ眠くてボケボケ～でした。でも時間が勿体無い気分の方が強くて、支度して外出しました。

ตรงไปสถานนี้ทองหล่อ เมื่อคืนนี้เพื่อนสองคนบอกให้ว่าจะไปสถานนีสนามกีฬาแห่งชาติอย่างไร ต่อรถได้ชานชาลาเดียกันที่สยามเนาะ วันนั้นอยากซื้อวีซีดีที่MBK พันธ์ทิพย์
トーンロー駅へ直行。前日のお二人にナショナルスタジアム駅への行き方を教わりました。サヤームで同じホームだったとは！
その日はマーブンクローンとパンティップでVCDカラオケの購入が目的でした。

ถึงได้เรียบร้อยちゃんと到着！

มาหาครั้งที่สอง หาเจอได้ง่ายๆแล้ว คราวนี้ซื้อได้15แผ่น(ยังมีอีกสามแผ่น)
2度目の探索なのでVCD屋は簡単に見つかりました。今回は15枚の購入。（写真外に後3枚あります）

จริงๆ อยากซื้อก๊อปปี้วีซีดีด้วย แต่ว่าช่วงนี้เข้มงวดขึ้น ที่นี่ไม่มีขาย
本当はコピーも買いたかったのですが、最近厳しくなってしまってここには無いそうです。

ผมเลิกซื้อที่นี่ กินอาหารกลาง
ここではとりあえず諦めて昼食に入りました。


ขอเรียกนี่ว่า..ผัดวุ้นเส้นราดข้าว
パットウンセンラートカーウと呼ばせて頂きましょう。

แล้วผมเดินไปต่อพันธ์ทิพย์พร่าซ่า
さてさて続いてはパンティッププラザですね。

ที่นี่น่าจะมาขาย หึหึ
ここなら売っているはず！ふふふ

แต่ที่พันธ์ทพย์ก็ไม่ค่อยมีขาย เกือบทุกร้านมีแต่ก๊อปปี้ DVD เลย เจอได้แค่สองร้าน
しかしここパンティップでもあまり売っていませんでした。あったのはコピーのDVDカラオケ。あったのは2店だけでした。

ผมนั่งคุยกันที่ร้านแรก แต่เค้าบอกว่า แผ่นละ180บาท
最初の店で座って話したのですが、何と値段は1枚180バーツ！

ผมว่าทำแพงจัง เมื่อกี้นี้ดูของจริงมาMBKนะ เค้าว่าหรอ?งั้นแพงละสิ แผ่นละ200บาทใช่ไหม?
僕は「なんで高いのよ？さっきMBKで本物見てきたよ！」と言ったのですが、彼は「ほう！じゃあ高かったろ？一枚200バーツか？」

ผมว่าไม่ได้เรื่องอ่ะ ไปหาร้านอื่นนะ เค้าว่าฉิบหาย
僕が「話にならん。他行くわ。」って言ったら彼「くそったれ」ですと。

ที่ร้านที่สองอยู่ชั้นสอง มีขายแผ่นละ100บาท ยังแพงอยู่ แต่ว่าซื้อ10แผ่นแถมให้อีก5แผ่น แผ่นละไม่เกิน70บาท อืมมม ตกลงก็ได้ เหนื่อยหล่ะ
２軒目のお店では一枚100バーツ。まだ高いよ～。ですが、10枚買うと5枚おまけとのことでこれなら一枚70バーツ足らず。まあいいか、と購入。疲れたしね。

กินของอร่อยในรูปข้างล่างรอเค้าก๊อปี้ให้เสร็จ
下の写真の美味しいものを食べながらコピー終了を待つのでした。


เส้นหมี่น้ำตกลูกชิ้นหมู ข้าเหนียวมะม่วง
センミーナムトックとカオニャオマムアンです。

ออกจากพันธ์ทิพย์ ผมยังไปหาประตูน้ำเซนเตอร์ต่อ เพื่อนคุณKAZUเปิดร้านที่นี่ แต่ว่า...หาโน้นหานี่ก็ไม่เจอแล้ว
パンティッププラザを出てから続きはプラトゥーナームセンターへ。ここにはKAZUさんの友人がお店をやられているとのことでしたが、、、。あちこち探して結局見つからずでした。。。

ผมเลิกหากลับไปสถานีชิดลม...
僕は探すのを諦め、チットロムへ向かったのでした。



แผงลอยพิณ มัตชังมาสั่ง แต่ว่าเค้าบอกนนี่ราคาแค่200บาท จริงๆ 1200บาท ไม่ไหวหรอก
タイイサーンの楽器「ピン」の屋台。まっちゃんに頼まれてましたが言っていた200バーツという値段に対し実際は1200バーツという値段の為断念。

อาหารกลางกินที่แผงลอยใกล้ๆ ทองหล่อ
夕食はトーンローに近い屋台で食べました。





กินคน้าหมูกรอบราดข้าว พอใช้ได้มั้ง ร้านนี้ไม่มีโต๊ะให้กิน ผมนั่งอยู่ที่นั่งของพนักงาน
注文はカナームーグロープ。まあまあかな。ここのお店、テーブルがなくて従業員さんのテーブル使わせてもらいました。

กินให้เสร็จ ผมกลับโรงแรมพักผ่อนหนึ่งชั่วโมง
食べ終えて、僕はとりあえずホテルに帰って休憩。

แต่อาบน้ำแล้วค่อยออกไปอีกแล้ว เพื่อจะหาร้าน เทอร์เม่
しかしシャワーを終え、再度外出。有名なテーメーカフェを探しに行くためです。

นั่งรถไฟBTSไปอโศก เดินไปตามเส้นทางBTS แต่หาไม่เจออีกอ่ะ ได้ข่าวว่ามันอยู่ใกล้กับอโศก สาวไทยทักทายมาที่แผงลอย ผมคิดว่าถามเค้าแต่เลิกถาม
BTSに乗ってアソーク駅へ。確か近くにあるはず、と思っていたのですが、結局見つからず。途中の屋台で女の子に話しかけられたので聞いてみようかなと思いましたが、やめておきました。

ตกลงผมเดินไปถึงสถานีนานาแหล่ะ อุดส่ามาที่นี่ก็ต้องหานานาพราซ่าสิ ข้ามถนนไปฝั่งโน้น แต่ไม่เจออีกแล้ว ทำไมมมมมมมม
結局そのままナナ駅へ。ここまで来たからにはナナプラザは見ないと！ということで道路を渡って向こう側へ。しかし、ここでもまた見つからず。
なんで～～～？？

แต่ผมรู้ตัวว่าผิดซอย ได้เจอนานาพราซ่าทันที
しかし、すぐに道が違うことに気付き、ナナプラザを見ることが出来ました～☆


ไม่ได้เข้าไป น่ากลัวเลยหรอก แค่เจอก็พอคืนนั้น ถ่ายรูปแล้วค่อยกลับ
中へは入りませんでした。怖いし。見つかっただけで満足です。写真だけ撮って帰りました。

แต่เที่ยวสุดท้ายมันไปแล้ว ผมกลับแท็คซี่แล้ว
しかし、BTSの終電は行ってしまっており、僕はタクシーに乗って帰ったのでした。。。